At koma heim

JANUS NOLSØ·

7. APRÍL 2016

Einki er sum at koma heim

eftir túr á villa havi

sjónin birtir gleði og gleim

tá oyggjar koma úr kavi

sólin roðar á fjøll

millum tey búgva øll

fólk og kærastu minnir

tað vakrasta ein finnur

Sigla millum oyggjar og sker

síggja kendar strendur

til landið sum mær kærast er

og fremst í huga stendur

streymur um fjørð og sund

um nes og flúrar við skund

run í fjøru og tara

skýggj um tindar fara

Bygdin við kirkju á tanga

millum rensvík og húnaklett

oyggjin mjáa og langa

fólk hava búgv her sett

elski tað friðsæla stað

her spældi sum drongur hvønn dag

røtur festi í hjartað

Nólsoy grøna bjarta.

Mín sangur til Føroyar

Aldri eg gloymi teg landið hjá mær

við fjøllum úr havinum trína

tann vakrasta sjónin ið eyga mítt sær

eg hugsi um teg móður mína

um firðir og sund og tann grønasta bø

um gjáir og gil og tey forberg so høg

tann blágrøna sjógv og um fjøru og sand

tú ert heimsins vakrasta land

Á vári og sumri títt lyndi er lætt

tá fuglar sær reiður her gera

á heysti og vetri úr ætt og í ætt

stormarnir ýla, gartera

men tá millum fjøllini finna vit lívd

ja í tínum favni vit verða ei nívd

vit vita tú gevur os klæði og føði

og birtir í hjartanum frøði

Tu fylgdi mær hvar eg var staddur í verð

í huga tú altíð var kærast

og ofta eg hugsi hví eri eg her?

tað mátti av lívinum lærast

at tú var mín móðir og barn títt var eg

og av tær eg lærdi alt um lívsins veg

eg ivist ei longur um hvat ella hvørjar

eg elski mítt føðiland Føroyar

At liva og vaksa!

Hví er mítt ynski, hví er mítt mál

at liva og ganga kærleikans veg

eg vil finna friðin djúpt í míni sál

leitandi, trilvandi, fram gangi eg

At elska og liva í hesum heimi

við hvørt kennist tungt og stravið

aðrar tíðir er tað sum eg sveimi

eg gleðist um alt sum eg havi

Tey sum ikki kærleikan kenna

vita ei heldur hvat lívið er vert

sorgin, gleðin, tey okkum menna

ein meining er við øllum tú gert

Tú lærir so leingi tú livir her

eitt gamalt orðatak sigur

lívið er ein spennandi ferð

frá morni til sólin fer niður

Janus Nolsø

18. Oktober 2012

Janus Nolsø

8. Februar 2010 ·

Dagarnir leingjast

Nú skínur sólin og fløvar eitt sindur

Tó enn er fryst hvør ein túgva

Fuglarnir láta men kaldur er vindur

Alt bíðar sum í mold man búgva

Til vársólin hitar og vekir hvørt kykt

Og gevur tí lív sum í moldum svav trygt

Vit leingjast til várið vinnur á vetri

Og fuglarnir reiður sær byggja

Tað fløvar hvørt hjarta og lagið gerst betri

Tó enn kavafannirnar liggja

Men hitin frá sólini mennist hvønn dag

Um ofta vit halda tað stendur í stað

Ja dagarnir leingjast ei dyljast kann tað

Hvønn morgun er ljósari úti

Hugurin lættnar og bætnar hvønn dag

Skjótt burtur er alt vetrar sútið

Vit gleðast til várblóman aftur man spretta

Og í okkum sálirnar metta.

Miðsummarsangur

Vit elska tað landið sum Gud okkum gav

yvir dalar og fjøll sól og vindurin kína

her vit knýttu tað band kærleikin sprettur av

vit øll kalla tað landið í norð, móður mína

á miðsummardegi er frøi og gleði

alt sprettur og blómar við nýggjari megi

vilja frið hava her

hugsa um stóru verð

har ið ófriður stríð sorg og vónloysi valda

altíð kærleikin ber

best av øllum hann er

skapar nøgdsemi gleði øll menniskju saman tá halda

tann miðsummardag tá øll standa á rað

og á kvøldi runt báli vit dansa og syngja

hendan friðsæla løtan tá øll eru glað

kenna lívið tað blómar vit upp okkum yngja

vit møtast og heilsast og gleðast øll saman

lagið er gott alt er frøi og gaman

vilja frið hava her

hugsa um stóru verð

har ið ófriður stríð sorg og vónloysi valda

altíð kærleikin ber

best av øllum hann er

skapar nøgdsemi gleði øll menniskju saman tá halda

J.N. 21 juni 2014

Janus Nolsø

9. November 2011 ·

Finn gleðina við at LIVA

Minst til tá tú ferðast

á lívsins strævna veg

einsemið kann gerast

ein byrða fyri teg

♥

Lat ikki myrkrið ráða

men lív í vinarlag

tú gleðina skalt fáa

og njóta hvønn ein dag

♥

Um onkrar trongar løtur

sum tyngja sinnið títt

tá leita til tær gøtur

har lívið kennist frítt

♥

Við kærleika í sinn

eitt smíl til øll tú sær

og sálarfriðin vinn

eitt ríkt lív ognast tær.

Góða nátt

Skjótt fari eg

at balla meg

og sova trygt og væl

á dreymaborg

er eingin sorg

men friðarløtan sæl

til sól í eystri roðar

og nýggja dagin boðar

JN. 20-04-18

Janus Nolsø

09-12-18

Kaldir vindar

Kaldir vindar úr eystri boða

nýggjan vetrardag vit skoða

Jóladámur í bygd og bý

hvítar flykrur av himli dala

hvíta teppið fold man fjala

dovnar niður á jørð úr ský

🎄🎄🎄🎄🎄🎄🎄🎄

Heystið

Heystið er komið og kaldari vindar

alt ger seg klárt til at fara í hi

frystir hyljar og hvítnandi tindar

dagarnir styttast so við og við

Sólin lækkar dag um dag

dagarnir koma og fara

alt sum er livandi hevur eitt stað

í myrkri tú hómar ein varða

Vónin er títt sterkasta svørð

við henni tú vinnur á mál

dýrasti skattur á okkara jørð

í vónini sterk gerst tín sál

Heystið tað er ein partur av tær

við øllum teim lúnum tað hevur

skiftið til vetur og várið tú sær

í huga skjótt summarið kemur

Árstíðir skifta so fylg bara við

tær nýtast ei vera ein plága

í lívi tú hevur eitt mál og eitt mið

títt lív er tín dýrasta gáva.

Janus Nolsø

25. September 2012

Janus Nolsø

18. Desember 2010 ·

Hvat er føðilandið ?

Kavi og regn hvørt um annað,

vindur og stilli, sól og grá skýggj,

so gongur tos millum manna,

veðrið kann broytast, hvør løta er nýggj,

himmal og hav í einum roki,

fjørðurin fjaldur av glaðustroki,

løtu seinni er sól og stilli,

lagstur er vindurin villi.

Tó trívast fólk her og støðast

vetur og summar tey búleikast her

um tey av veðrinum møðast

tað hjálpir at fara ein túr út í verð

til lond við summar og sól

undir pálmum at reiða sær ból

altíð tey heimaftur finna

tey munna tó landið inna

Títt føðiland altíð teg dregur

hvar tú ert staddur tað kallar á teg

eisini tá ið tú svevur

í dreymi tað vísir tær veg

kom heim mítt barn her eg eri

eg altíð títt føðiland verið

um tú ert her ella har

heima hjá tær er hjá mær

Javndøgurstankar

Rínir og hvínir

brakar og knakar

hvirlurnar koma við rúkandi ferð

somu leið fara tankar mínir

ongantíð friður men sama ger

regnið á rútar trummar

oljufýringin brummar

roynir at skapa hita her inni

renna fram fyri meg gomul minni

vetrar við kava, summar og sól

hetta er mítt fjálgasta ból.

Janus Nolsø

20. November 2009 ·

Jól

Dagarnir styttast, Jólini nærkast, hvat skal eg keypa til gávur

Hvør handil er fyltur á tremur við tí, teir ikki høvdu áður

Og í hvørjum glugga, har glampar og glitrar av alskins skreyti og skrúð

Skeltini siga, kom inn her og keyp so verður ei missnøgdur tú

Men gloymið nú ikki, hví vit halda Jól,

tá var oss ein frelsari føddur

Tí sendið ein tanka til krubbu og ból

har ið hann var borin og gøddur

Ja hann var hin størsta gávan av øllum

sendur av Gudi úr himnanna høllum

og lat upp vegin til lív.

Jólamaðurin kemur

Í millum fjøll og tindar,

ferðast kaldir vindar,

og regnið oysur niður uttan steðg,

nú gott er innandura,

lat stormarnir bert fura,

og vátan gera vegg,

til Jóla vit øll stunda,

at síggja Jólalunda,

og onkran Jólamannin,

í skorsteinin fer hann inn,

til børnini við gávum,

ja eftir tekjum skráum,

millum trý hár og eina lús,

hann vitjar í hvørt eitt hús. ☺

Illveður.

Trøll og tussar har úti reika

regn og vindur í man leika

myrkt í skotum og smogum

landsynningur vísir horn og tenn

enn eg teljast millum menn

við hvirlum og ælum grovum

Harrans mælagrót og flag

eg haldi á við sama lag

hvørt kykt má nú inni sita

huldufólk í kirkjuskoti hvína

hin gamli við hornum man grína

sitið nú so pen, tí lítið tit vita. 

JN 15-12-18

Morgunfrøði.

Janus Nolsø

16. Juli 2010 ·

Tað blánar nú í eystri, og sólin sæst so kám,

strálurnar seg stríða í gjøgnum mjørka tám,

vindurin er lagstur at fáa sær ein blund,

fuglar láta fagurt og fagna morgunstund,

alt livandi nú frøðist, um hendan nýggja dag,

og ikki sólin møðist, men hitar hendan stað,

í morgin er ei til, í gjár tað søga er,

so liva um tú vil,

ja ger tað nú og her! ☺

Áirnar tær tutla, vit eru her tú sær,

úr sóljukoppi piltur sær látipípu skar,

pollamjørkin krøkir seg fast um fjallatind,

og eftir stilla havinum fer ein lítil grind,

ein æðuflokkur svimur fram við fles og flúr,

tær vóna onkur biti her fæst burturúr,

her andar alt við friði, og sæla morgunstund

ver vælkomin um liðið, til dagsins ástarfund.

Náttin myrka

Myrkur sígur yvir landið

skjótt til hvíldar fara øll

náttin stilla sum við gandi

leggur døgg á grønan vøll.

Enn sæst ljós í onkrum glugga

náttaravnar hugna sær

gøtuljós sum kasta skugga

yvir skot og handan garð.

Men at enda friður valdar

hvíldarstund tað krevja øll

hesar várnætur so kaldar

eru her í millum fjøll.

Ein yrking hjá Clamunt Jacobsen (Abba) til eitt neytakonuball í Nólsoy. Pappírini ið hann hevði skrivað vóru so illa farin, at tað var ringt at týða hvat stóð, men hetta er so tað eg fekk burturúr. Um nakar kennir sangin, og sær onkran feil, eru tit vælkomin at siga frá. ☺

Neytakonuvísan

Tað stuttligt er meðan vit ganga

Til neytar um summartíð

Tann vegin stuttan og langan

Náttúran hon er so fríð

Ja, tjøldur, spógvar og láir

Um okkara eiðir fer

Og steinarnir standa so gráir

Vit kennast væl við teir her

Hin unga heldur tað vera fittligt

Um tað er regn tá í hon fer avstað

Hin gamla hon er meira krittlut

Nei, hon heldur ikki tað

Vit fylgjast allar í flokkum

Og tá ið vit fara avstað

Nú ganga vit í skógvum og sokkum

Fyrr var tað ikki tað

So fylgjast vit út um garðin

Og spjaðast so sundur har

Men hvar er nú tarvurin farin

Í gjár hann so illur var

Allur flokkurin svarar

Ja, eg eri enn líka djarv

Tær hyggja so hvørjar uppá aðra

Nei, vit ræðast ikki tarv.

Dagurin

JANUS NOLSØ·

3. MARS 2016

Nú er morgun skjótt tað lýsir

og til verka fara øll

hesin dagur veg tær vísir

millum stillu brøttu fjøll

Einki er sum stilla stund

áðrenn fyrsta morgun fund

Arbeiði er dagsins byrða

royni berið hana væl

eftir lokið verk tit virða

liðugt dagsverk eydnusæl

Gott at koma heim til hús

glæð og nøgd til dystin fús

Tá øll móð frá dagsins virkið

koma heim at hvíla seg

lokið er nú dagsins yrkið

enn eitt stig á lívsins veg.

Fara sæl í dreymaverð

lívið lær ja gott tað er

Janus Nolsø

17. Mars 2011 ·

Millum vetur og vár

Kavarok í bein

tað kavar á hvønn stein

men bráðnar beinanveg

tí várið er á veg

næstu løtu sólin skínur

kavin fyri henni dvínur

Soleiðis er hendan tíðin

millum vetur og vár

bæði hvít og grøn er líðin

sama skilið hvørt ár

Tjøldur flúgva her

sum boðberar um vár

koma úr stóru verð

og lenda her hvørt ár

vita helst meir enn vit gera

koma fyri her at vera

Dagar togna skjótt

nú javndøgur er farið

onkur nál so løtt

spírar nú í garði

skjótt fer alt úr mold at renna

sólarhitin lívið menna

Janus Nolsø

17. Desember 2010 ·

Ótolin børn.

Jólagávur undir trænum liggja

allspent børn ið pakkar kanna r

oyna at lúra og hyggja

royna at hamstra og spanna

hvat ólukkan er her í

havi ikki ánilsi av tí

ynski mær eina Iphone

helst verður tað hosur og havgron

hesin pakkin er alt for bleytur

helst er tað bara jólagreytur

tími skjótt ikki at bíða

hvat hevur tað at týða

um eg lati hann upp nú og her

og síggi hvat í honum er.

Regn og mjørki

Vátt og aftur vátt

hvar kemur alt vatnið frá

grátt og aftur grátt

og mjørki omaná

vit vilja hava sól og summar

hoyri regnið á takið trummar

Tankar um líðku og sól

bláan himmal stjørnuklár nátt

fuglar ið reiða sær ból

alt kennist fjálgt og gott

sitið við gluggan og hyggi út

regnið enn trummar á mín rút

Vónin er altíð har

sjálvt tá tað er regn og vindur

onkuntíð lívið lær

ein glotti nú batnar eitt sindur

men altíð er tað stravið at bíða

tó ljósari gerst sum dagarnir líða.

Mín dagur

Regnið fór nú klárnar loft

sólin kagar fram úr ský

eg hoyri fuglasong í toft

fólk tysja framm í bygd og bý

smálomb jarma

likkur larma

alt er nú á ferð

vaknar vónin sæla

upp úr náttar dvala

so er í hesi verð

Glað til verka fara øll

løtur máa nýtast gott

renna børn um grønan vøll

sól og lýkka geva mátt

leygardagur

hugur glaður

eingin stúran kennir

dagur líður

myrkur sígur

nei sum tíðin rennur

Kvøldarstundin sæla er

hvar skulu vit nú fara

lokið dagsverk endað ferð

vit hugna okkum bara

kanska út at svinga

gloyma alt tað ringa

at hitta fólk vit kenna

øll eru glað

um hendan dag

hann man okkum menna.

Janus Nolsø

31. Desember 2009 ·

Sangur til tað nýggja árið.

Aftur eitt ár er nú farið framvið

eitt hanagleiv longri er dagur

og tá tú trínur um nýggjársins lið

gott treyst hav tá kona og maður

---------------------------------

latið alt byrja av nýggjum í ár

tí eftur veturin kemur eitt vár

tíðin hon lekir hvørt einasta sár

tað hoyrir nú til í gjár

----------------------------------

alt sprettur av nýggjum hvørt einasta strá

og blómur ið prýða hvørt gil

sjálvt vatnið sum rennur í hvørjari á

er eisini nýtt hvørt eitt bil

------------------------------------

So nýggjár vit fagna tær vælkomið her

til okkum at vera við tær

vit fagna tær hvar enn vit eru í verð

og nú tú kennist so nær.

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

Ein Jólasangur

Tá stormar hava lagt seg

og friður aftur valdar

tá kenni frið í sál eg

lív stillisliga aldar

stórt takksemi í hjarta

vetrarmorgun bjarta

nú lívið aftur lær

og klárt mítt eyga sær

Skjótt Jól eru í hondum

bjørt ljós í hvørjum glugga

við stjørnum og við bondum

alt prýðið man teg ugga

og gávur undur træðnum

vit takka jólalagnum

frelsarin føddur var

hygg jólastjørnan har

Og stjørnan lýsti vegin

so hirðar funnu fjósið

øll smílandi og fegin

í barmi birtist ljósið

vit vilja honum prísa

í hjarta honum hýsa

við takkarsongi glað

vit halda jóladag

Til Nólsoyar fara

Til Nólsoyar fara men nær verður tað

trifaldiri trifaldirá

tað er ikki bara at koma avstað

trifaldiri hurrá

her á Bursatanga vit bíða sum brent

hvør man fara at sigla eg eri so spent

trifaldiri, trifaldirá, trifaldiri hurrá

Í gjár var tað Jósup í dag er tað Sam

trifaldiri, trifaldirá

men Kaspar er close-up vit fáa ein dram

trifaldiri hurrá

og kanska ein túr inn á Cafe Natúra

har kann man fáa sær ein fuglalúr

trifaldiri, trifaldirá, trifaldiri hurrá

Nú Sildberin liggur við brotnan motor

trifaldiri, trifaldirá

og um væl tú hyggur er eingin umborð

trifaldiri hurrá

har Nólsoyingar vála í est og í vest

seint tíðin man ganga vit royna sum best

trifaldiri, trifaldirá, trifaldiri hurrá.

😀 😀 😀

Til tað nýggja árið

Vælkomið nýggjár til okkum her

Vit fagna tær í nátt

Við buldur og brak í hesi verð

Vit stíga um tína gátt

Vit trúgva at árið góða

Gleði kann okkum bjóða

Skapar lindið fróða

Og okkum saman sjóða

Dukkufretar og heksahyl, kanónsløg og rakettir

Runga um tann heila bý, skjótið til einki er eftir

Øll samlast í flokkum um nýggjársbál

Champanja í gløsum, og miðnáttar skál

Vár og summar hest og vetur

Vit øll fylgja tær

Vónandi alt gongur betur

So at lívið lær

Og at vit gleði finna

Góðgerðir útinna

Kenna góðan linna

Sálarfriðin vinna.

Janus Nolsø

27. Desember 2010 ·

Jólini farin, stundar til várið

Jólini farin

og posin er tómur

burtur er skarin

stillnaður rómur

aftur er vanligur dagur

lágt sólin ferðast

og skýmligt í skoti

okkurt má gerast

um kaldligt er lotið

slotar hvør kvinna og maður

árið skjótt farið

dagarnir leingjast

runt flýgur stari

hugur man treingjast

leingjast til fløvandi tári

hanagleiv betur

tá árið nú skiftur

dýnuna vetur

skjótt av sær syftur

alt stundar nú eftir vári.

Kom nú vár

Fuglarnir syngja um stirdan vøll

luftin er blá við morgunroða

hvítir tindar, dalar og fjøll

vækurleikan eyga man skoða ☺

Alt er óspilt, her valdar friður

tindrandi frost á hvørjum strá

smáar aldur um øður og fliður

í fjøruni, enn er mánin at sjá

Várið er nú á veg við vónum

grønar nálir á trøðum spíra

skýggjni speglast í sjónum

úr moldum nala sólja og sýra

Lat várið bert koma

vit eru til reiðar

skjótt grønkar hvør troma

túgvur og teigar

.Janus Nolsø

12. September 2011 ·

Kúgvin

Tá kúgvin kom

heilt upp á trom

hon var eitt sindur lókut

at koma til

har sum hon vil

var ikki lætt tí gøtan hon var krókut

Og kúgvin gleið

á síði leið

óheldugt skal tað vera

hon datt um stein

og breyt eitt bein

hon var so kedd men einki var at gera

Muuuu Møøøøø Bøøøøø ☺ ☺

Tá hjálp kom har

sum kúgvin var

var dagurin at enda

men hon var glað

hon visti tað

at nú slapp hon til húsar heim at venda

Møø Muuu Buuuuuu ☺ ☺

Janus Nolsø

29. Januar 2011 ·

Lívið ein hvørvisjón?

Er tað lívið sum fer framvið

er tað tíðin ið kemur og fer

um eg gangi við tína lið

ella eina eg gangi her

undir sól og mána, á degi og nátt

um hugur er tungur, um lagið er gott

tey koma og fara, alt hevur tað tíð

um eg standi stillur, alt flytur seg tí

einki sum livur stendur í stað

vit ferðast hvønn einasta dag

Hvat er meiningin við hesi ferð

hví skal eg læra og liva

er alt tilvild í hesi verð

hví ert tú so í iva

um alt er ein hvørvisjón, einki er til

hvat er so kærleikin, vitið og skil

kenslur og tráan, myrkur og ljós

hví yvirhøvur, seta vit kós

okkurt er størri en okkara vit

ein meining, hvat halda tit

Lyktasteyrin

Her standi eg

og lýsi veg

øll rundan um meg ganga

ein Likka kom

og setti seg

á meg at hella vanga

Vónin

Øll hava dreymar vónir og mál

um krókut enn gøtan tykst vera

so búgva teir djúpt í okkara sál

vit dreymarnar við okkum bera

Sjálvt tá alt tykist dapurt og svart

vit ferðast har vónloysið ræður

at enda tað lætnar og ljósið so bjart

tað hómast mann ein nyggjur dagur

Lat ikki vónloysið vinna á tær

ver nøgdur við alt tað tú hevur

tær bestu løtur í takksemið sær

tað hugin til lív aftur gevur

Lívið ein gáva vit fáa hvønn dag

sig takk eg vil royna mítt besta

glaður og nøgdur ríð tú avstað

góð minnir í hugin lat festa

JN 16-11-18

Vetrarmorgun klárt og sól

Stilla vetrar morgun løta

sól í eystri úr havi roðar

kavaklødd hvør bygdagøta

aftur nýggjan dag hon boðar

skýggi so reyð sum eldur litar

reka um fjøll sum ullabitar

Óspilt foldin út seg breiður

alt er nýtt á morgunstund

túsund litir og himin heiður

mánin í suðri sum kúla rund

kvirra stilla morgunstund

eftir søtan náttar blund

Alt er nýtt á hvørjum degi

skaparverkið boðar frá

níggja vón og níggja megi

fáa hvørjum morni á

treystliga til verka fara

altíð okkurt nýtt vit læra.

JN 02-02-2019

Janus Nolsø

21. November 2009 ·

Trillubøran

Tað var ein fagran summardag

Ein trillubøra var av træ

hon hevði eitt hjúl undir sær

so fegin moldina hon bar

Men so ein dagin maður kom

og fylti hana yvir trom

so sára lítla børa græt

og góði maður halt uppat

men so ein dagin hjúlið brast

tað sveið í felguni so fast

úr brostnum hjúli luftin læk

og trillubøran hon var vræk

Minnist hendan sangin frá fyrst í 80unum, Kanska 1980-82. Yrktur umborð á Morgunroðanum, Vit vóru fleiri sum gjørdu hann ☺

Um várið

Dagarnir lýsna nú skjótt

á grækarismessu ein vinur kemur

skjótt várið aftur er føtt

tá náttin aftur við smæruna nemur

Øll stunda og gleðast til tað

her lýsnar og lýsnar hvønn dag

Til heiðafuglarnir reiður byggja

teir draga sær saman gras og strá

ein frægd fyri eygað at hyggja

æturnar styttast her landi á

Til tjøldrini aftur láta

og sóljan og summardáin grógva

tá aftur lambi káta

á bønum spælir í lotinum flógva

Várið skapar vón og gleði

úr moldini aftur spírar og grør

tað nýggja lív gevur megi

og sól aftur hitar um fjøll og fjørð.

Janus Nolsø

5. Februar 2012

Janus Nolsø

25. Desember 2010 ·

Undir okkara sól

Undir okkara sól,

eru okkara jól,

hvítt er har úti,

ísblómur á rúti,

hugna tit inni,

í stovunum finnið,

matur til øll,

um dalar og fjøll,

klokkurnar ringja,

øll fólkini syngja,

øll glitra og glampa,

jólamenn trampa,

børn eru glað,

jól eru í dag,

gávurnar góðar,

tað teimum hóvar,

tað var har í fjósi,

at barnið sá ljósið,

øll gleðast um hann,

sum oss frelsuna vann,

hann læt upp ein veg,

fyri teg og meg.

Janus Nolsø

30. Januar 2010 ·

Vársól

Kom vársól hita tað stirdu jørð

vit leingjast øll eftir tær

nú stormar leika um sund og fjørð

og ýla um fjøll og garð

Kom vek alt tað lív sum í moldum býr

læt blómurnar spretta og hita hvønn spír

tú gleðir hvørt kykt her á foldum livir

tá tú aftur tekur yvir

Kom vársól inn í øll hjørtu

her tú gevur oss gleði og vón

við tínum fløvandi geislum

tú er okkara kærasta navn

Wawgreytur

Veðrið er ein wawgreytur

regnskjól her ger ongar skreytur

oljuklæðir og sydvest

tað man vera longst sum best

Dýnan sofan og teppið

Dýnan er mín besti vinur

Tá eg eri ordiliga linur

Á sofuni eg havið eitt teppi

Tað er eisini sera heppið

So kann eg liggja og dasa her og har

Og hugsa um at gott at eingin sær

Tí tá eg eri dovin dámar mær best

At jolla mær eg eri sum manfólk flest

🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣

Morgunløta

Morgun stilla løta

roðar bygda gøta

sum eldur úr havið

kemur sólin úr kavið

túsund litir á hvolvið leggur

hanin gelur um tún og torg

hvør trúgva og hvør heggur

í sólarbrandi som glastriborg

alt vaknar og gleðist um skaparverk

lívsmegin so rein, nýggj og sterk.